ՀՆԱԳՈՒՅՆ ՔԱՂԱՔԱԿՐԹՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ ՖՈՐՈՒՄԻՆ

Վերջին հարյուրամյակների ընթացքում մարդկությունը անցել է զարգացման ոչ միանշանակ, երբեմն ողբերգական ուղի և այսօր կանգնած է քաղաքակրթական, մշակութային արժեքների ավերման, նրանց կորստի վտանգի առաջ, այն դեպքում, երբ հատկապես այդ արժեքները և միայն նրանք են ունակ մարդու մեջ պահպանել մարդկայնությունը։ Նման ողբերգական զարգացման պարագայում մարդկությունը կկորցնի իրեն աշխարհակառույցի հետ կապող բոլոր իմաստները, իսկ առանց այդ կապի՝ աշխարհակառույցը ամեն ինչ կկործանի ու կործանվածը կանէանա։

Իրողության նման ընթացը տագնապ է հարուցում բոլոր այն մարդկանց մեջ, ում դեռևս չի լքել իրողությունը սթափ ընկալելու ունակությունը։ Առավել ևս, երբ հատկապես վերջին երկու-երեք տասնամյակներում մշակութային ժառանգության ոչնչացման գործընթացը համալրվեց այնպիսի չարանենգ գործիքակազմով, ինչպիսին մշակութային ֆենոմենների վերախմբագրումն է ա՛յլ, բացարձակ խորթ ենթատեքստերի ներառմամբ, դրանով իսկ կյանքի կոչելով քաղաքակրթական, մշակութային այնպիսի քիմեռներ, որոնք մարդկանց հոգիների վրա ապականիչ ազդեցությամբ նոր որակ են հաղորդում չդադարող մշակութասպանությանը։

Հնուց ի վեր ընթացիկ աշխարհի հզորների կողմից իրենց այս կամ այն խնդիրների սպասարկման համար քիմեռային մարդկային հանրույթներ ստեղծելու պրակտիկան XX դարում նոր մակարդակ ձեռք բերեց՝ nրոշ պետական կազմավորումների հաղորդելով նոր կարգավիճակ /Պակիստան, Թուրքիա, Ադրբեջան, Իսրայել/… Իրականում՝ ձևավորելով այլազան բնույթի քիմերների հոսքեր կյանքի կոչող կենտրոններ, որպես բնական, իրենց բնույթով մարդկային արժեքների, մշակույթների, կենսակերպի, հայրենիքների ու ազգերի ոչնչացման գործիքներ, փոխարինելով նրանց արհեստական, մարդուց և նրա կոչումից անսահման հեռու հիբրիդային որակներով։

Կիրառվող նման գործողությունները առանձնահատուկ վտանգ են ներկայացնում այն հանրույթների համար, որոնք գիտության և տեխնոլոգիաների ոլորտում բարձր, ճեղքում նախանշող մակարդակի են հասել։ Պատմությունը վկայում է, որ երբ նման ճեղքումները չեն ուղեկցվում մշակութային նվաճումներով, հոգևոր ոլորտում որակական անցումներով, ապա ամենայն ինչ աղետի է վերածվում ոչ միայն այդ հանրույթների, այլև, հաճախ առավել լայն շրջանակի, երբեմն և ողջ մարդկության համար։

Մոլորակի հնագույն քաղաքակրթությունները ոչ միայն պահպանում են այդ իրադարձությունների մասին հիշողությունը, այլև այն, թե ինչպես խուսափել դրանից։ Եվ այդ պատճառով հենց Հնագույն Քաղաքակրթությունների Ֆորումն է կրում մարդկանց կողմից այդ ամենը չեզոքացնելուն ուղղված գործառույթների գլխավոր պատասխանատվությունը

Այսօր, երբ մարդկությունը գիտական և տեխնոլոգիական աներևակայելի ճեղքումներ է գրանցում, կտրուկ ուժգնացել են վերջնական այլափոխմամբ այդ ճեղքման ակնհայտ լիդեր ԱՄՆ-ին քիմեռային հանրույթի վերածելու ջանքերը։ Բաբելոնի հավերժական խորհուրդը կասկած չի թողնում այդ այլափոխման նախաձեռնողների և նրանց իրական մտադրությունների հանդեպ։

Այնուհանդերձ, այդ երկրում պահպանվել են Երկիր մոլորակի հնագույն քաղաքակրթություններից մեկի՝ հնդկացիների մշակութային կղզյակները։

Այստեղ է որ գործնականում, մոլորակի բոլոր հնագույն քաղաքակրթությունների բազմամիլիոն հանրույթների ներկայացուցիչներ համատեղ աշխատանք են տանում ոչ միայն գիտատեխնիկական ճեղքումներ իրականացնելով, այլև միմյանց փոխհարստացնում մարդկային կյանքի ամենայն նշանակալի գիտելիքներով։ Այսինքն, տարերայնորեն և մասնակի իրականայնացնելով նույն առաքելությունը, ինչը մինչ աշխարհակալության ձգտող ուժերի կողմից իր ոչնչացումը հազարամյակներ շարունակ իրականացնում էր գուցեև հնագույն քաղաքակրթությունների կարևորագույն արարչագործություն՝ Մեծ Մերձավոր Արևելքի Հաղորդակցիչը Մինչ իր ոչնչացումն արդեն իսկ համաշխարհայինի դեր ստանձնած այդ Հաղորդակցիչի վերականգնումը, անկասկած, Ֆորումի գլխավոր խնդիրներից մեկն է։ Սակայն այժմ ներառմամբ գլոբալ դարձած աշխարհի տարբեր տարածաշրջանների նման կառույցների։ Դրանց շարքում կարևորագույն դեր կարող է ունենալ ԱՄՆ -ն, որի ժողովուրդներին վիճակված է ծանր գոյամարտ այն ուժերի դեմ, որոնք փորձում են իրենց երկիրը վերածել քիմեռի։

Մարդկությունն ասյսօր հաղթահարում է իր ուղու ամենապատասխանատու հատվածը՝ ողջ պատմության ընթացքում ամենահիմնարար քաղաքակրթական անցման ժամանակահատվածը։ Այն բանից, թե ինչպիսին կլինի այդ անցումը, կախված է ոչ միայն մարդկության ապագան, այլև նրա գոյությունն իսկ։ Մեծ ու փոքր նման անցումների, ինչպես և ավելի անվրդով կեցության պայմաններում համաշխարհային հայությունը, հնագույն այլ քաղաքակրթությունների ներկայացուցիչների հետ համատեղ, սպասարկում էր մոլորակի մշակութային բազմազանության միասնականությունը, համամարդկային խնդիրների լուծման, մակաբույծ միտումների չեզոքացման համատեքստում։

Այսօր նման առաքելությունը առավել քան անհրաժեշտ է և մենք հուսով ենք, որ այն կիրականացենք այլ ժողովուրդների հետ համատեղ համակարգմամբ, թվում է, ճակատագրի կողմից հենց այդ խնդրի համար ձևավորված հնագույն քաղաքակրթությունների Ֆորումի կողմից։

O9.11.2024

Խաչիկ Չալիկյան Լևոն Բեկլարյան

/Հոգևոր Հայաստանի /ՀԱՅՔ -ի

«12 -ի Խորհուրդ»/ Քաղաքակրթական Խորհուրդ/